Laatste daagjes
19 september 2012 - Ho Chi Minh City, Vietnam
Hallo allemaal,
Helaas doet de Wi-Fi in ons hotel het niet meer, dus vandaar dat we gisteren geen update konden geven. We zitten nu bij een restaurant waar wel Wi-Fi is, dus alsnog even een verhaaltje voor we weer naar huis gaan.
Gisterochtend kwam de gids ons om 6 uur al halen. Poeh, dat was zwaar! We gingen naar de drijvende markt en volgens onze gids moesten we daar vroeg zijn omdat het anders rustig was.
Zeiden we in ons vorige verhaal nog dat het water niet hoger moest komen omdat het anders de stad in zou stromen, dat was dus 's nachts gebeurd. Toen we het hotel uitkwamen stonden de straten blank.
Gelukkig had Han zijn nieuwe waterdichte schoenen aan en Laura slippers, net als de soldaten hier, dus het was niet zo erg.
De soldaten droegen slippers gemaakt van oude banden omdat het hier erg nat kan zijn en als hun voeten in normale schoenen nat worden hebben ze kans op rotten. De schoenzolen zaten trouwens verkeerd om om de tegenstander om te tuin te leiden als ze de voetsporen zouden vinden.
Na stukje varen kwamen we bij de drijvende markt waar alle boeren hun waren verkopen. Leuk om er tussendoor te varen. Om 8 uur waren we weer terug in het hotel om te ontbijten en even lekker te relaxen.
Na een paar uurtjes reden we terug naar Ho Chi Minh City.
Onderweg maakten we nog een stop om Vietnamese pannenkoeken te eten. Die rollen ze samen met garnalen en vlees in slabladeren, erg lekker!
Oja en nee ik heb de kop van de vis uit het vorige verhaal niet opgegeten. Dat gaat echt te ver...
En nee, we hebben geen ijsvogels gezien, wel veel zwaluwen (of zwaluws, ons Nederlands is een beetje aan het verzwakken, haha)
Gisteren hebben we verder niet zoveel meer gedaan. Een beetje rondgelopen, op terrasjes gezeten en naar de kroeg geweest. We hebben besloten dat we hier cursussen aan horecapersoneel gaan geven want ze snappen er echt niks van. Ze geven een kaart en blijven vervolgens naast je staan tot je hebt besloten, meestal krijgt de ene pas eten als de andere het op heeft, ze komen nooit nog een keer vragen of je nog iets wilt drinken en ze staan met grote groepen buiten om je de kroeg of restaurant binnen te krijgen, echt zoveel dat de gemiddelde toerist er bang van wordt. Maar ja, ze zijn wel heel aardig en beleefd!
Vanmorgen hebben we lekker uitgeslapen en over een paar uurtjes nemen we een taxi naar hrt vliegveld. Het zit er dus helaas al weer op! Tot snel dus!
Groetjes Han en Laura
Helaas doet de Wi-Fi in ons hotel het niet meer, dus vandaar dat we gisteren geen update konden geven. We zitten nu bij een restaurant waar wel Wi-Fi is, dus alsnog even een verhaaltje voor we weer naar huis gaan.
Gisterochtend kwam de gids ons om 6 uur al halen. Poeh, dat was zwaar! We gingen naar de drijvende markt en volgens onze gids moesten we daar vroeg zijn omdat het anders rustig was.
Zeiden we in ons vorige verhaal nog dat het water niet hoger moest komen omdat het anders de stad in zou stromen, dat was dus 's nachts gebeurd. Toen we het hotel uitkwamen stonden de straten blank.
Gelukkig had Han zijn nieuwe waterdichte schoenen aan en Laura slippers, net als de soldaten hier, dus het was niet zo erg.
De soldaten droegen slippers gemaakt van oude banden omdat het hier erg nat kan zijn en als hun voeten in normale schoenen nat worden hebben ze kans op rotten. De schoenzolen zaten trouwens verkeerd om om de tegenstander om te tuin te leiden als ze de voetsporen zouden vinden.
Na stukje varen kwamen we bij de drijvende markt waar alle boeren hun waren verkopen. Leuk om er tussendoor te varen. Om 8 uur waren we weer terug in het hotel om te ontbijten en even lekker te relaxen.
Na een paar uurtjes reden we terug naar Ho Chi Minh City.
Onderweg maakten we nog een stop om Vietnamese pannenkoeken te eten. Die rollen ze samen met garnalen en vlees in slabladeren, erg lekker!
Oja en nee ik heb de kop van de vis uit het vorige verhaal niet opgegeten. Dat gaat echt te ver...
En nee, we hebben geen ijsvogels gezien, wel veel zwaluwen (of zwaluws, ons Nederlands is een beetje aan het verzwakken, haha)
Gisteren hebben we verder niet zoveel meer gedaan. Een beetje rondgelopen, op terrasjes gezeten en naar de kroeg geweest. We hebben besloten dat we hier cursussen aan horecapersoneel gaan geven want ze snappen er echt niks van. Ze geven een kaart en blijven vervolgens naast je staan tot je hebt besloten, meestal krijgt de ene pas eten als de andere het op heeft, ze komen nooit nog een keer vragen of je nog iets wilt drinken en ze staan met grote groepen buiten om je de kroeg of restaurant binnen te krijgen, echt zoveel dat de gemiddelde toerist er bang van wordt. Maar ja, ze zijn wel heel aardig en beleefd!
Vanmorgen hebben we lekker uitgeslapen en over een paar uurtjes nemen we een taxi naar hrt vliegveld. Het zit er dus helaas al weer op! Tot snel dus!
Groetjes Han en Laura
